Loss of genetic diversity. The Victorian Freak show.

 Pedigree dog exposed

Zo heette het programma op de BBC gisterenavond.

Drie jaar na een dergelijke vorige uitzending werd gekeken wat de rasverenigingen hadden gedaan om de erflijke afwijkingen te minimaliseren. Uiteraard met schokkende resultaten.

Een fokster en DA van de Charles King Spaniel kwam tot de conclusie dat 72% het gen voor de neurale afwijking droeg die zoveel pijn (wegens te kleine schedel)  droeg. Het ras was niet meer te redden , volgens haar, er moest gestopt worden met fokken.
Bij de Dalmatiers lag het iets beter. Omdat zij een blaasafwijking, die blaasstenen veroorzaakt en alsgevolg daarvan kan de blaas openbarsten, hadden een lijn waarin een pointer was ingekruist toegestaan. Een gezonde lijn.

Een fokster van de Rodesian Rigeback was verontwaardigt dat haar dierenarts volkomen gezonde pups die geen ridge/opstaande kruin hadden, niet wilde laten inslapen. Gelukkig had zij haar oude dierenarts weer bereid gevonden dit wel te doen.
Dat de Boxer hartproblemen kende was duidelijk. Maar de zogenaamde juvenile kidney disease, jonge honden nierfalen, bleek pas nadat er meerdere honden uit dezelfde bloedlijn hieraan een pijnlijke dood stierven.
De veroorzaker van deze afwijking was kampioen.
Door niet meewerken aan bloedonderzoeken, werd verbetering door rasvereniging tegen gehouden.

Dan verder de afwijkingen aan de Dachshund, teckel. De enorm lange rug was in de loop der jaren alleen maar erger geworden, en de poten steeds korter.

Het ergst eraantoe waren de Bulldog en de Mopshond die haast niet meer konden ademhalen, cq lucht koelen door de enorme verkorting van de schedel. Het zijn de meest lijdende dieren waarbij iedere ademhaling een strijd is.
Via operatie moest dit lijden verminderd worden.
De specialist vond dat deze rassen niet meer mochten bestaan omdat sommige honden zittend moesten slapen omdat zij anders niet meer konden ademen.
De tanden stonden verspreid in de kaak zonder dat daar ruimte voor was. En ook de tong stak uit omdat deze te lang was voor de mond.
Verder veroorzaakte de plooien, zoals ook bij de franse Bulldog, de Basset, de Bull Mastif, en Sharpei, enorme smetten en pijnen door chronische ontstekingen. Verder voortdurende patella luxaties, = knieschijf die van zijn plaats raakt door stijle stand en ooglid ontstekingen.
De mopshond had ook nog last van een ruggegraat afwijking veroorzaakt door de gewenste krulstaart.

Kortom, vooral bij de Bulldog en de mopshond (en veel plooiige honden) koop je een lange lijdensweg en een pijnlijk bestaan voor de hond. De Bulldog kan zichzelf niet meer voortplanten , en ook geen normale bevalling hebben.
Dus mensen denk na, uw hond heeft te lijden.