OUDER WORDEN

Dat overkomt ons allemaal. Zo ook Vellah mijn 13 jarige podenco/pointer van wie ik enkele jaren geleden nog een leeftijd van 28 jaar verwachtte! Zo fit en zo vrolijk en onuitputtelijk dat veroudering een woord was dat onmogelijk bij haar paste.

Maar ook voor haar is de slijtageslag nu begonnen. Zij kijkt je niet meer aan met puur heldere ogen, enige vertroebeling is waarneembaar.Buiten maakt zij wel eens een fout met zien, en reageert scherp op iets waar zij vroeger haar schouders over op haalde.
 Het slapen verdiept zich met heftig gesnurk en hoewel nog alert, toch kan zij heel ver en heel diep 'weg' zijn.
Ze wordt dan wakker als uit een nachtmerrie, en moet even bijtrekken om bij zinnen te geraken.....

Haar humeur , alle jaren TOP en goed geweest , maakt af en toe plaats voor een lip optrekkende beweging en soms betrap ik haar op een laag geknor, ze heeft er niet altijd zin meer in, haar omgeving is soms efkes te veel.
En dan het lijfje, altijd glimmend zwart met strakke spieren. .... nu krijgen de jaren een vormverminderende invloed. Niet dat ze als mannequin door het leven hoeft van mij, maar ze was zo prachtig.
Omdat zij mentaal best haar invloed uitoefent binnen de roedel probeert zij haar lichaam als bekrachtiger te gebruiken. Alleen als zij dit fysieke drukmiddel gebruikt blijkt dat de spieren en botten de elektrische impulsen niet geheel meer kunnen volgen. Haar sprongkracht is minder, het voorwaarts gaan loopt soms verkeerd af en de achterhand is niet meer zo sterk als ie ooit was.
Toch houd ik nog van haar en denk aan haar jonge jaren waarin ik soms wanhopig werd van haar energie en kracht. Hoe heerlijk hebben wij het nu.

Mijn Vellahbella, de hond waarvan ik me niet kon voorstellen dat daar een einde aan kon komen. Ouder, minder compact, soms vermoeid. Lief dier, we korten de wandelingen wat in. We stoken de kachel wat hoger voor je spiertjes, en 's nachts kruipen we lekker snurkend, wat dichter tegen elkaar aan.
Wat kan het heerlijk zijn om ouder te worden....